Herstel van de economische crisis zou moeten aansluiten bij duurzame transformatie, met de EU-taxonomie als leidraad.
De huidige door COVID-19 veroorzaakte economische crisis biedt bedrijven een unieke kans op echte transformatie.
Veel van de zwaarst getroffen sectoren, waaronder olie & gas, de auto-industrie en de luchtvaart, hebben bedrijfsmodellen die al voor de crisis onder druk stonden. De genereuze herstelpakketten die nu worden aangeboden bieden hen de mogelijkheid om moedige en ambitieuze veranderingen door te voeren.
Hoe bedrijven reageren op de steun en hun strategieën aanpassen, bepaalt hun toekomstige winstgevendheid en hun concurrentiekracht op de lange termijn.
De voorwaarden die aan de steun verbonden zijn, zullen een bepalende factor zijn. Beleidsmakers kunnen ervoor kiezen herstelpakketten te implementeren die als katalysator voor verandering fungeren, waardoor deze bedrijven op het juiste transitie-pad komen, of zij kiezen voor bedrijven die vastzitten in onhoudbare bedrijfsmodellen en uiteindelijk belastinggeld verspillen.
De duurzame taxonomie – de officiële EU-classificatie van economische activiteiten en de omstandigheden waaronder economische activiteiten als duurzaam kunnen worden beschouwd – kan een leidraad zijn voor investeringen in het herstel en zorgen voor afstemming op de langetermijnambities van de EU.
Hoe kan de EU-taxonomie worden toegepast? Elke onderneming in een CO2-intensieve sector die steun van de belastingbetaler krijgt, moet uiterlijk in 2050 een gedetailleerde strategie voor CO2-neutraliteit ontwikkelen. Transitieplannen moeten doelstellingen voor de korte, middellange en lange termijn omvatten, met daarnaast een programma dat potentiële maatschappelijke nadelige gevolgen voor werknemers aanpakt, bijvoorbeeld door hen om te scholen.
De taxonomie zou bedrijven, investeerders, projectsponsors en andere belanghebbenden, waaronder beleidsmakers, kunnen en moeten begeleiden.
