Editorial van de maand door Olivier de Berranger, CIO van La Financière de l’Echiquier (LFDE)
Deze zomer was het tien jaar geleden dat Mario Draghi deze gevleugelde uitspraak deed. Dat was op 26 juli 2012 en zijn woorden markeerden het begin van een reddingsoperatie van de euro in de nasleep van de Zuid-Europese schuldencrisis. Het tweede deel van de zin was even belangrijk: ‘En geloof me, dat zal genoeg zijn’ 1 , want de gehele financiële gemeenschap en markten geloofden hem.
In het tweede seizoen van Whatever it Takes lanceerden de door de covid en de daaropvolgende lockdowns getroffen landen een begrotingssteunbeleid dat in vredestijd nooit eerder was vertoond, ook al vond de Franse president dat we in oorlog waren: hulp voor de huishoudens, steun voor de consumptie, een plan voor de infrastructuur, subsidies voor bedrijven, belastingaanpassingen... een complete waslijst.
Sinds begin 2022 richt het derde seizoen zich opnieuw op de meeste centrale banken wereldwijd. Deze gaan de rente agressief verhogen om de inflatie tegen te gaan, whatever it takes. Maar het ‘alles wat nodig is’ van nu gaat meer over de schade die aan de economie wordt toegebracht in een poging de prijsstijgingen onder controle te krijgen.
Centrale bankiers hebben dan ook alle reden om zich op te winden over de laatste Europese inflatiecijfers, die hoger zijn dan die van de Verenigde Staten. Frankrijk mag dan een brave leerling lijken met een geharmoniseerde inflatie van ‘slechts’ 6,5%, het cijfer voor de eurozone ligt boven de 9%. Van de 19 lidstaten van de Economische en Monetaire Unie overschrijden drie landen de 20% en tien landen in totaal3 komen boven de 10% uit. Er moet dus dringend worden gehandeld, ongeacht de gevolgen voor het bedrijfsleven, nu er voor de komende winter een energiecrisis dreigt en de schulden van de EU-lidstaten het hoogste niveau in de recente geschiedenis bereiken. De boodschap van de centrale bankiers is duidelijk: ze gaan de inflatie bestrijden, zelfs als dat betekent dat ze een ernstige economische vertraging of zelfs een recessie veroorzaken.
Dit alles spoort de aandelenmarkten aan tot voorzichtigheid nu de herfst aanbreekt, zolang het renteniveau in de Verenigde Staten en Europa niet voorspelbaarder wordt. Om die reden handhaven we in onze portefeuilles een duidelijke voorkeur voor kwaliteitsbedrijven met een gezonde balans, ongeacht hun stijl of beurswaarde. Sinds een jaar hebben de ratio’s van de belangrijkste beursindices, zonder uitgesproken ondergewaardeerd te zijn, toch een forse correctie ondergaan. We moeten geduldig zijn; de rest komt in de volgende aflevering aan bod.
Lees meer over La Financière de l'Echiquier, klik hier.
Disclaimer
De in dit document geuite meningen komen overeen met de overtuigingen van de auteur. LFDE kan hiervoor in geen geval aansprakelijk worden gesteld.
1And believe me, it will be enough
2 Estland, Litouwen, Letland
3 Estland, Litouwen, Letland, Slowakije, Slovenië, Griekenland, België, Spanje, Cyprus en Nederland