Is de aarde in de toekomst nog een aangename plek om te leven? Dit hangt af van hoe we omgaan met de natuurlijke grenzen van onze planeet.
Of de aarde in de toekomst nog een aangename plek is om te leven hangt ervan af hoe we omspringen met de natuurlijke grenzen van onze planeet. Een van die planetary boundaries is de natuurlijke stikstof- en fosforkringloop.
De ontdekking dat stikstof en fosfor belangrijke voedingsstoffen voor planten zijn, heeft een revolutie teweeggebracht in de landbouwsector. De voedselproductie kreeg een enorme impuls dankzij de ontwikkeling van kunstmest. De keerzijde is dat de natuurlijke stikstof- en fosforcyclus wordt verstoord door de grootschalige kunstmestproductie. In combinatie met andere vormen van menselijk handelen leidt dat ertoe dat jaarlijks naar schatting 120 miljoen ton extra stikstof uit de atmosfeer wordt omgezet in allerlei stikstofverbindingen. Veel van deze zogeheten reactieve stikstof komt in het milieu terecht, verontreinigt waterwegen of kustgebieden en hoopt zich op in landsystemen. Bovendien komen er allerlei gassen vrij in de atmosfeer. Di-stikstofoxide is bijvoorbeeld een van de belangrijkste broeikasgassen buiten CO2. De verstoring van de natuurlijke stikstofen fosforcyclus leidt ertoe dat heldere meren vertroebelen door overmatige algengroei. De ecosystemen van de zee worden eveneens bedreigd. Het water van de Baltische Zee bijvoorbeeld is door de grote instroom van stikstof en fosfor soms zeer zuurstofarm.
Lees hier meer.
