De beleggingssector moet leren praten met consumenten, in plaats van tegen hen.
De beleggingssector moet leren praten met consumenten, in plaats van tegen hen. Toezichthouders moeten daarbij behulpzaam zijn, vindt Sheila Nicoll, Head of Public Policy bijSchroders. Er is een cultuuromslag nodig om Europese consumenten aan het beleggen te krijgen.
We praten (nog) niet over geld
In tegenstelling tot de VS, heerst er in Europa een zekere aversie tegen praten over geld en in het bijzonder tegen beleggen. Toch leeft bij Schroders de hoop dat dit gaat veranderen. Doel van de Europese Commissie is om de Europese kapitaalmarkten te verbreden en verdiepen. De focus verschuift langzaam. De beleggingscultuur in Europa is nog ongrijpbaar, maar dat kan veranderen.
De terughoudendheid bij Europeanen om te beleggen in de kapitaalmarkten is terug te voeren op een aantal factoren, zoals risico-aversie, men is er niet vertrouwd mee, gebrek aan vertrouwen en aan gedegen financiële kennis. Die factoren versterken elkaar ook nog eens.
Regelgeving is erop gericht om beleggers beter te beschermen. Dat is belangrijk, maar niet voldoende om hen ook aan te zetten om te gaan beleggen. Schroders vindt het belangrijk om ook na te denken over wat consumenten tot beleggen kan bewegen.
Betrek de mensen bij hun financiële planning
Beslissen om te gaan beleggen is eigenlijk uniek. Consumenten denken ook niet na over beleggingsproducten, maar zoeken oplossingen voor reële problemen in het leven. Zij moeten dus worden aangespoord om na te denken over het bereiken van financiële doelen. Het creëren van een beleggingscultuur hangt samen met het betrekken van mensen, zodat zij beleggen gaan zien in de context van hun financiële behoeften.
Het punt dat Schroders maakt, is dat mensen aansporen om te gaan beleggen niet een zaak is van het overladen met producten en informatie. Het heeft alles te maken met steun, bemoediging, ingaan op hun behoeften en noden. Het begint met helpen een beleggingsplan te maken.
Beleggen begint met een plan
Eerst moet duidelijk zijn of er voldoende besteedbaar inkomen is dat niet op korte termijn nodig is. Beginnende beleggers moet duidelijk gemaakt worden dat een langetermijnvisie nodig is om volatiliteit op korte termijn te doorstaan. Voordat er over producten gepraat wordt, zal er eerst over de allocatie van vermogen gesproken moeten worden. Prijs, risico en rendementskarakteristieken dienen daarin meegenomen te worden.
Maak (praten over) beleggen makkelijker
De gedragseconomie heeft geleerd dat als we willen dat mensen iets doen, we het gemakkelijk moeten maken. Tegelijkertijd moet erkend worden dat de financiële behoeften van mensen op de lange termijn en de beslissingen die ze moeten nemen inherent behoorlijk complex kunnen zijn - dus ze hebben aanmoediging, hulp en ondersteuning nodig.
Het uitgangspunt moet zijn dat de sector, of het nu adviseurs of productaanbieders zijn, met hen spreekt in een taal die ze kunnen begrijpen - en de regelgeving moet hen daartoe in staat stellen.
Schroders heeft wel een aantal aandachtspunten:
Er moet een grotere financiële kennis komen. Om te gaan praten over de financiën moeten consumenten bereikt worden op momenten in het leven dat ze daarvoor openstaan.
De steun, het advies en de financiële planning moeten betrouwbaar zijn en van hoge kwaliteit.
Een financieel plan vereist inzicht in de complete financiële positie van een consument.
De beleggingssector moet leren beter te communiceren met de beleggers. Beleidsmakers praten over transparantie, maar beter is om na te denken over welke informatie de consument wenst en nodig heeft in een format dat de consument aanspreekt.
Er bestaat geen kant en klare oplossing om consumenten te laten beginnen met beleggen. Het is al winst als mensen erover gaan nadenken.
Lees meer in het bijgevoegde artikel "How to build a stronger investor culture across Europe" van Sheila Nicoll, Head of Public Policy bij Schroders.
