Wereldwijde en regionale politiek
Geopolitieke risico's, en de oorlog in Oekraïne in het bijzonder, hebben een zeer moeilijk klimaat geschapen voor wereldwijde beleggingen. Er heerst een gevoel dat de implicaties van het conflict pas na enige tijd duidelijk zullen worden. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat de opkomende economieën de Amerikaanse dollar als reservevaluta zullen dumpen, zullen zij blijven zoeken naar manieren om het gebruik ervan uit te hollen. Op de korte termijn is het sanctierisico echter een grotere bron van zorg.
Groei
De groei in de opkomende economieën is over het algemeen vlak. Latijns-Amerika en de regio Midden- en Oost-Europa, Midden-Oosten en Afrika (CEMEA) lopen voorop, waarbij sommige landen tekenen van een positieve output gap laten zien. De voornaamste rem op de groei is China, waar de met de pandemie verband houdende schokken nu voelbaar worden nadat andere indicatoren een redelijk sterke start van het jaar te zien gaven.
Inflatie en monetair beleid
De inflatie is in tal van EM-landen, en met name in Latijns-Amerika en Midden- en Oost-Europa, nog steeds een groot probleem. Schokken aan de aanbodzijde en het mondiale herstel hebben de grondstoffenprijzen opgedreven, en de tweede-ronde-effecten zijn ditmaal ook aanzienlijk geweest. In Azië, Zuid-Afrika en Israël daarentegen zijn de inflatie-effecten tot dusver beperkt gebleven, deels als gevolg van hun hardnekkiger output gaps.
Begrotingsbeleid
Veel landen in de EM-zone zijn bezig hun balansen te herstellen nu de uitgaven voor de pandemische noodtoestand worden afgebouwd en de inkomsten beginnen aan te trekken. De balansen zijn echter nog niet terug op het oude niveau, en sommige landen in Azië (met name de Filipijnen, Thailand en Maleisië) en Latijns-Amerika (Colombia en Chili) vallen op door de beperkte begrotingsconsolidatie die zij tot dusver hebben verwezenlijkt. De Aziatische landen beschikken over het algemeen over de ruimte om hun trager herstellende economieën te blijven ondersteunen; in Latijns-Amerika lijkt een tragere begrotingsconsolidatie minder gerechtvaardigd.
Rente en valuta's
De lokale rentetarieven zijn onder aanhoudende druk komen te staan omdat de inflatieverrassingen en de aanbodschokken aanhouden. Indien of zodra de inflatie normaliseert tot de streefcijfers van de centrale banken, zal er veel ruimte zijn voor een opleving. In slechts drie landen (Chili, Tsjechië en Polen) ligt de rente op termijn voor drie jaar onder de huidige beleidsrente. Voor de landen die later zijn begonnen met het verhogen van de rente, prijzen de markten een lange weg naar hogere tarieven in.