Michael Baldinger, hoofd Duurzaamheid & Impact bij UBS Asset Management hoopt dat beleggers de strijd tegen de klimaatverandering niet vergeten.
Veel bedrijven moeten alle zeilen bijzetten om niet ten onder te gaan en overheden zijn drukdoende om een diepgewortelde recessie te voorkomen. Op het eerste gezicht lijkt het er dus inderdaad op dat het beschermen van het klimaat op een veel lager plan is komen te staan.
Angstaanjagend
Toch is niets minder waar. De covid-19-pandemie benadrukt juist dat de strijd tegen klimaatverandering belangrijker is geworden dan ooit. Grootbedrijven en landen die zich alleen hebben gericht op kortetermijngewin gaan het meest gebukt onder deze pandemie. Het is angstaanjagend om te zien hoe hoog de fall-kosten zijn. Het voeren van veerkrachtig beleid heeft zijn waarde tijdens deze pandemie inmiddels wel bewezen.
Ik ben ervan overtuigd dat er duidelijke parallellen bestaan tussen klimaatverandering en het coronavirus:
1. De gevolgen van een ramp als covid-19 kennen hun weerga niet en zijn door de markten nooit ingeprijsd. Als je je wilt voorstellen hoe een wanordelijke klimaattransitie eruit zou kunnen zien, dan geeft deze tijd ons een redelijk goed beeld.
2. Net als klimaatverandering dendert de pandemie als een vloedgolf over ons heen en laat een grote sociaaleconomische ravage achter. De kwetsbare punten in ons wereldsysteem zijn pijnlijk blootgelegd. Een voorbeeld is de instorting van vele wereldwijde toeleveringsketens. Arme landen worden door de pandemie onevenredig hard getroffen.
3. De pandemie staat te boek als een acuut kortetermijnrisico, terwijl klimaatverandering kan worden vergeleken met een smeulende brand die tijdig en volledig moet worden geblust anders zijn de gevolgen niet meer te overzien als de vlam echt in de pan slaat.
Eigenlijk wisten we dat een pandemie van deze schaal niet lang op zich zou laten wachten. In de risicorapporten van het WEF werden de alarmklokken over de gevolgen en de risico’s van besmettelijke ziekten al regelmatig geluid. Landen en overheden hebben deze waarschuwingen in de wind geslagen, want toen de pandemie uitbrak bleek de wereld geheel niet voorbereid te zijn.
Nieuwe werkelijkheid
Het gebrek aan slagvaardigheid benadrukt maar weer eens de waarde van rapportages zoals TCFD (Task Force on Climate Related Disclosures), waarin voor beleggers en grootbedrijven onder andere uit de doeken wordt gedaan hoe zij hun veerkracht voor de lange termijn kunnen verbeteren.
We kunnen lering trekken uit deze pandemie en deze vervolgens toepassen in de strijd tegen klimaatverandering. Als er al een positieve kant aan deze crisis zit, is het wel het vermogen van sommige bedrijven om hun businessmodel heel snel toe te snijden op de nieuwe werkelijkheid. Bedrijven die een hoog aanpassingsvermogen hebben, zijn beter gepositioneerd om kapitaal aan te trekken.
Neem bijvoorbeeld de transportsector. Het zou best eens kunnen dat in China en Europa voortaan veel meer vracht via het spoor wordt vervoerd. Dit geldt ook voor het passagiersvervoer. Hogesnelheidslijnen kunnen een vraagleemte vullen die ontstaat omdat luchtvaartmaatschappijen minder passagiers kunnen vervoeren door de eisen die de anderhalvemetereconomie aan ze stelt.
Hiermee wordt ook de ambitie van bijvoorbeeld Europa om tegen 2050 geheel klimaatneutraal te zijn, verder gestut. Ontwikkelde landen ondervinden nu al de gezondheidsvoordelen van minder luchtvervuiling als gevolg van het sterk afgenomen aantal vluchten en weten goed om te gaan met niet-noodzakelijke reizen.
Buitengewone kans
Wereldwijd zal duizenden miljarden dollars worden gestoken in herstel. Veel geld gaat richting gezondheidszorg maar het is niet ondenkbaar dat er ook veel overheidsgeld richting CO2-arme en toekomstbestendige infrastructuur vloeit. En hoe zit het met het gehele bedrijfsleven? Zijn alle bedrijven in staat om zich snel een veerkrachtig en klimaatvriendelijk businessmodel die past in de eenentwintigste eeuw aan te meten? Een dergelijk businessmodel is immers nu al een belangrijke eis van veel institutionele beleggers.
Ik hoop van harte dat wanneer economieën weer beginnen op te krabbelen, dat zowel overheden, het bedrijfsleven en beleggers deze kans benutten om aan een CO2-vriendelijker toekomst te bouwen. En als een volgende wereldramp zich aandient, hoop ik ook dat we met z’n allen beter zijn voorbereid.
Als de manier waarop we werken, reizen en zakendoen permanent verandert als gevolg van deze pandemie, zou de transitie naar een broodnodige CO2-armere toekomst best eens in een stroomversnelling kunnen raken.
Het zou mooi zijn als deze ongekende ramp uitmondt in een buitengewone kans om de ophanden zijnde klimaatcrisis af te wenden.