Globalisering is al sinds de kredietcrisis op zijn retour.
Is de impact van de pandemie heftig genoeg om deze ‘slowbalization’ om te zetten in een regelrechte deglobalisering? Dat vraagt hoofdstrateeg Massimiliano Castelli van UBS Asset Management zich af in zijn paper ‘Will globalization survive covid-19?’. In het artikel pleit hij ook voor een regionale beleggingsaanpak waarbij traditionele benchmarks worden losgelaten.
De pandemie resulteert volgens Castelli in een langdurige recessie die heviger zal zijn dan die van 2009. Hierdoor zal het populisme wereldwijd een vlucht nemen: “Volgens de Wereldbank leidt de huidige crisis tot een ongekende inkomensval per hoofd van de bevolking. De groeiende armoede in zowel de westerse wereld als in opkomende markten, in combinatie met het verlies van banen als gevolg van de toenemende digitalisering, zal het populisme de komende jaren nog meer aanwakkeren.”
Door het toenemende populisme, technologische ontwikkelingen en stijgende importtarieven, zijn volgens Castelli twee van de drie pijlers van de globalisering al in verval: het vrij verkeer van personen en goederen en vrij verkeer van kapitaal. “In grote lijnen liggen wereldwijde kapitaalstromen onder vuur, en recente gegevens tonen aan dat aan die achteruitgang voorlopig geen eind komt.”
Verschillende mogelijke uitkomsten
Castelli denkt dat het post-covid tijdperk er een zal zijn van een verdere regionalisering van de wereld. “Het is nog onduidelijk en onder welke institutionele opzet nieuwe regionale blokken, bijvoorbeeld in Azië, zich zouden kunnen vormen. Ook de banden van deze blokken met de rest van de wereld en binnen bestaande allianties, zouden zich op veel verschillende manieren kunnen manifesteren, met verschillende mogelijke uitkomsten voor de globalisering tot gevolg.”
Toch zorgt de pandemie volgens Castelli op bepaalde vlakken juist voor een ander soort globalisering. “Wereldleiders bleken pre-covid-19 niet in staat om gezamenlijk de strijd tegen de klimaatverandering op te pakken. Door de crisis wordt de internationale samenwerking op dit punt opeens naar een hoger plan getild en er ontstaan gevoelens van wereldwijde eenheid. Ook eist ‘big data’ zijn rechtmatige plaats op als belangrijke globaliseringsfactor.”
Kleine landen staan sterk
De meest welvarende landen van de toekomst zijn volgens Castelli landen met sterke instellingen die in staat zijn een sociale consensus over beleid op te bouwen, kleine economieën die de bescherming genieten van nabijgelegen grote markten, en landen die hun huishoudboekje op orde hebben en erin slagen om de binnenlandse economie te ondersteunen. “De landen in de top-5 van de van meest concurrerende economieën zijn allemaal relatief klein, blijkt uit de IMD World Competitiveness 2020. De ranglijst wordt aangevoerd door Singapore, Denemarken, Zwitserland, Nederland en Hong Kong."
Volgens Castelli moeten beleggers een langetermijnstrategie uitstippelen om te kunnen profiteren van de winnaars van de pandemie. “Dit vereist een regionale beleggingsstrategie per land die verder gaat dan het traditionele onderscheid tussen ontwikkelde en opkomende markten, en die het lef heeft om traditionele benchmarks los te laten. Diversificatie binnen beleggingscategorieën is niet langer afdoende; diversificatie binnen thema's en regio's kan op de lange termijn weleens hogere rendementen opleveren.”
Hier vindt u het volledige rapport ‘Will globalization survive covid-19?’ van UBS Asset Management.